ชายลึกลับกับก้อนหินปริศนา
ไม่มีคำพูดใดๆ เพราะมันสั้นๆ
ผู้เข้าชมรวม
58
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
ที่ป่าช้าแห่งหนึ่ง
กลางดึกในคืนพระจันทร์เต็มดวง เป็นวันพระ
เดือน12 ท่านกลางความเงียบสงัด เสียงร้อง
ของนกแสกที่บินไปมา แลเห็นเงาดำๆเกาะ
อยู่ต้นไม้ มันคือนกฮูก แสงจันทร์ไม่อาจจะ
ส่องถึงตัวมันได้ มันก็ร้องทักนกแสกไป ว่า
กูฮูก กูฮูก เมื่อนกแสกมันได้ยิน ก็มาเกาะ
หลักไม้ ที่เขาปักเอาไว้ ทำเหมือนกับว่า
ที่นี่ฝังศพ เขียนชาตะ มรณะ นกแสกทำ
ตาปริบๆ มองหาต้นเสียง จิ้งหรีดขยับปีก
ดังขึ้น จากหนึ่งตัวเป็นสองสามตัวขึ้นไป
ทันใดนั้น พื้นดินที่หลักปักไว้ มันก็เริ่มจะ
ขยับ นกแสกบินออกมาเกาะอีกหลักหนึ่ง
มันจ้องมองหลักไม้นั้น หลักก็ค่อยๆแอน
ลงเรื่อยๆ จนล้ม และแล้วก็มีมือโผล่ขึ้น
มาจากดิน ต่อมาก็เป็นหัวโผล่อีก ดินปิด
บังใบหน้า จึงไม่มีว่าเป็นผีหรือคน แต่ว่า
เสียงหายใจดังฟืดฟาดๆ เขายังไม่ตายและ
พยายามปีนขึ้นมา ไม่นานเขาก็ปีนป่าย
ขึ้นมานอนราบ หายใจถี่ๆเพราะอาการ
เหมือนจะเหนื่อยมาก พยายามลุกขึ้น
จนสำเร็จ รอยยิ้มที่เผยให้เห็นนั้น เหมือน
ว่าเขาจะดีใจอย่างมาก แล้วยกมือทั้งสอง
ข้างขึ้น จะตะโกนออกมาแต่เสียงดัง ตุ้บ
ทำให้เขาตะโกนไม่ออก ก้อนหินหรือก้อน
อะไรตกลงมาใส่เขา นั้นทำให้เจ้านกบิน
หนีเพราะตกใจ ไม่ทันไรสติของเขาก็
ค่อยๆเลือนลางไป ไม่ได้ยินอะไรอีก
ร่างเขานอนลงกับพื้น เขามองไปที่ก้อน
หินที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน จากนั้นเขาก็
ค่อยๆหลับตา พร้อมกับลมหายใจที่
ช้าลงเรื่อยๆ ท้ายที่สุดเขาก็ตายจริงๆ
ท่ามกลางป่าช้าแห่งปริศนานั้น….
…..จบ
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ เมฆา ล่อง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เมฆา ล่อง
ความคิดเห็น